Czytałem wiele analiz, wyników badań, sam coś marnego kiedyś napisałem i właśnie dlatego tak duże wrażenia na mnie robi rozmach i waga wniosków z „badania chińskiego”. Jest to olbrzymie badanie przeprowadzone na populacji Chin: 367 zmiennych, 65 prowincji Chin, potwierdzonych ponad 8 tys. istotnych statystycznie korelacji miedzy stylem życia a występowaniem chorób.
Według New York Times „To badanie to Grand Prix epidemiologii”
Według artykułu w „Saturday Evening Post” projekt „powinien wstrząsnąć badaczami medycznymi i żywieniowymi na całym świecie
Aby skracać wymieniam w punktach:
-
Porównanie wybranych danych między populacją wiejskich prowincji Chin a USA w celu pokazania kontrastu zwyczajów życwieniowych miedzy rejonami gdzie ludzie spożywają składniki, które w niewielkim stopniu zmieniły się od kilku stuleci a współczesną dietą wysokorozwiniętego kraju
-
Diety obu populacji korelują z większą częstością występowania określonych chorób.
Spożycie składników odżywczych USA vs Chiny
-
Należy podkreślić różnicę przede wszystkim w proporcji białka roślinnego do zwierzęcego w obu populacjach, oraz bogatoresztkowy charakter diety chińskiej (ilość błonnika).
-
Dieta ma wpływ na średni poziom cholesterolu: Chiny 127 mg/dL (w niektórzych prowincjach 94 mg/dL bez leków obniżających jego poziom sic!) a w USA 215 mg/dL.
-
Poziom cholesterolu silnie koreluje z częstością występowania chorób cywilizacyjnych.
Choroby biedy i dobrobytu
-
Wysoki poziom cholesterolu korelował z występowaniem większści wymienionych nowotowrów co nie dla wszystkich jest oczywiste bo cholesterol jest kojarzony jako czynnik ryzyka przede wszystkim schorzeń układu sercowo-naczyniwoego.
-
W prowincjach Sichuan i Guizhou w ciągu trzech lat obserwacji nikt z badanych (!) nie zmarł przed 64 rokiem życia z powodu choroby wieńcowej.
