Zapalenie mięśnia sercowego
Pacjent lat 27 przyjęty do oddziału kardiologii z powodu 3 godzinnego silnego bólu zamostkowego o charakterze ucisku. Dolegliwości pojawiły się po raz pierwszy w życiu. Dotychczas nie leczony z powodu innych chorób. Od 3 dni infekcja górnych dróg oddechowych.
Echokardiografia wykonana w I dobie – bez zaburzeń kurczliwości, cechy krążenia hiperkinetycznego.
EKG w ostrej fazie zapalenia mięśnia sercowego
EKG (I doba) bradykardia zatokowa 56/min. Wklęsłe uniesienia ST w II III aVF V5-V6. QTc 378ms.
Wyniki badań laboratoryjnych w ostry zapaleniu mięśnia sercowego
Przedstawione dane sugerują ostrą fazę zapalenia mięśnia sercowego. Pacjenta skierowano celem potwierdzenia na badanie CMR.
Badanie rezonansu magnetycznego serca (CMR) wykonane w 7 dobie od początku objawów.
Prawidłowa globalna i segmentowa kurczliwość lewej komory. Bez cech przerostu lub rozstrzeni jam serca. Nie uwidoczniono fal zwrotnych zastawkowych istotnych. LVEDV- 179,7 ml; LVESV- 48,5 ml; LVEF- 73 %.
Wczesne i późne wzmocnienie gadolinowe w ZMS
W sekwencjach typu SSFP w segmentach koniuszkowych i środkowych ściany dolnej i tylnej uwidoczniono obszary zmienionego sygnału korespondujące z obszarami wzmocnienia pokontrastowego w obrazowaniu LGE. Zmieniony sygnał obejmuje warstwę podnasierdziową i sierdziową . Dystrybucja zmian sugeruje obrzęk miokardium o etiologii zapalnej.
Wskazane badanie kontrolne po wygaszeniu aktywnego procesu zapalnego celem oceny ewolucji zmian (włóknienia).
Najczęstszym czynnikiem etiologicznym zapalenia mięśnia sercowego jest infekcja wirusowa lub powirusowa reakcja immunologiczna. Rzadziej mamy do czynienia z infekcjami bakteryjnymi, czynnikami toksycznymi, polekowymi lub po transplantacyjnymi ZMS. W zapaleniu mięśnia sercowego rezonans magnetyczny serca (CMR) może pokazać zarówno prawidłową funkcję serca jak i głębokie jej zaburzenia.
Obecny w ostrej fazie ZMS obrzęk powoduje zmianę sygnału spowodowaną przekrwieniem oraz uszkodzeniem bariery włośniczkowej. To z kolei powoduje zwiększony wychwyt gadoliny we wczesnej fazie po jej podaniu – tzw. wczesne wzmocnienie gadolinowe (ang. early gadolinium enhancement – EGE). W naszym badaniu w trakcie oceny funkcji w sekwencjach SSFP podano kontrast gadolinowy co spowodowało wystąpienie EGE – czyli zróżnicowanie sygnału pomiędzy zdrowym a objętym procesem zapalnym miokardium (obszary zaznaczone na panelach strzałkami).
Późne wzmocnienie gadolinowe (LGE) w ZMS nie pokrywa się swoją dystrybucją z obszarem unaczynienia którejkolwiek tętnicy wieńcowej. Najczęściej ma charakter podnasierdziowy bądź obejmuje środkową warstwę miokardium (sierdziowe). Często lokalizuje się na ścianie bocznej i dolno-bocznej – co również obserwujemy u naszego pacjenta.
Podsumowując w przedstawionym przypadku spełnione zostały 2 z 3 kryteriów z Lake Louise tj : cechy EGE oraz ogniska LGE. Pozwala to potwierdzić wysunięte na podstawie objawów klinicznych i EKG podejrzenie ZMS.
