Wskaźnik masy ciała – znaczenie, trendy a może lekarstwo ?

Na podstawie połączonej analizy statystycznej (opublikowane w Lancet) obejmującej ponad 19 milionów ludzi z 200 krajów okazało się że :

• średnio wartość BMI pomiędzy 1995 a 2014 rokiem wzrosła z 21,7 do 24,2 kg/m2 dla mężczyzn i z 22,1 do 24,4 kg/m2 dla kobiet

• częstość występowania otyłości wzrosła z 3,2% do 10,8% dla mężczyzn oraz z 6,4% do 14,9% dla kobiet

Musimy pamiętać, że większość negatywnych konsekwencji otyłości nie wynika z niej bezpośrednio lecz z konsekwencji metabolicznych jakie ona powoduje  (insulinooporność, podwyższone ciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia).

Co ciekawe w bogatych krajach wyższe BMI notuje się u średnio gorzej sytuowanych finansowo mieszkańców – czyżby nie ilość a jakość spożywanych produktów ?

Perspektywicznie oczekiwane jest niestety dalsze pogłębianie się epidemii otyłości na świecie.

Z drugiej strony w badaniu w subanalizie badania  (REVERSE-AF) wsród pacjentów z rozpoznanym migotaniem przedsionków wykazano, że:

tylko u 3% pacjentów, którzy zmniejszyli masę ciała o >10% (wyjściowy wskaźnik BMI >27 m/kg2) obserwowano postęp arytmii z postaci napadowej do przetrwałej. 

Dla porównania, gdy nie obserwowano wcale utraty masy ciała lub była ona mniejsza niż 3% progresję arytmii obserwowano prawie u połowy pacjentów (48%) !!!

W tym samym czasie powrót z postaci przetrwałej do napadowej, a więc znaczne zmniejszenie zaawansowania zaburzeń rytmu serca w grupie >10% zmniejszenia masy ciała notowano u 36% pacjentów i jedynie u 1% pacjentów, którzy praktycznie nie zmniejszyli masy ciała!!!

Oczywiście wszyscy pacjenci biorący udział w badaniu byli jednakowo skutecznie leczeni farmakologicznie i otrzymywali taką samą opiekę lekarsko-pielęgniarską. Gdybyśmy mieli teraz do dyspozycji lek, który powodowałby podobną skuteczność w leczeniu arytmii – z pewnością byłby to rzeczywisty przełom w terapii. Tymczasem jedyne co trzeba zrobić to zmodyfikować dietę i być aktywnym – bez tabletek, pigułek, ablacji, kardiowersji, z dużo mniejszym ryzykiem narażenia na wszelkie działania uboczne…

Źródło 

1 NCD Risk Factor Collaboration thelancet.com/…/PIIS0140-6736(16)30054-X.pdf

2.  Heart Rhythm Society (HRS) 2016 Scientific Sessions   http://www.medscape.com/viewarticle/863096