„Czyszczenie żył” fakty i mity
Po kilku okazjach do wyjaśniania w trakcie konsultacji pacjentom czym jest proponowane w różnych miejscach „czyszczenie żył” z blaszek miażdżycowych zdecydowałem się napisać o tym słów kilka. Zagadnienie to jest tym istotniejsze, że pojawiają się liczne głosy reklamujące i wspierające metodę z jednej strony – z drugiej podważające jej „cudowne” działanie na nasze nacieczone blaszkami miażdżycowymi naczynia. Po przejrzeniu kilku dyskusji i opracowań odniosłem wrażenie, że narracja dotycząca chelatacji trochę przypomina rozmowy polityków, gdzie zawsze rzeczowy argument można podważyć mówiąc, iż jest to atak polityczny, lub że za tą argumentacją stoi potężne, bliżej nieokreślone lobby medyczno-farmaceutyczne.
Jeżeli podobają Ci się treści tworzone przeze mnie możesz mnie wesprzeć i postawić mi kawę !
Koszt terapii chelatującej to około 200 PLN za wlew. zwykle wymagane jest kilkanaście a nawet 25 wlewów. W czasach swej największej popularności wartość rynku „czyszczących” wlewów z EDTA (bo to kryje się za terapią chelatującą) wynosiła nawet 5 mld $. Jednak wykonywane kolejno badania mające na celu potwierdzenie jej skuteczności przynosiły negatywne wyniki.
Wersenian (EDTA) wiąże jony wapnia. Wiadomym jest, że w blaszkach miażdżycowych (zwłaszcza tych już zorganizowanych) wapń jest obecny. Zatem hipotetycznie wlew EDTA powinien wapń wiązać i wypłukiwać z blaszek miażdżycowych. Jednak należy pamiętać, że niekontrolowane wiązanie jonów wapnia może powodować nagłe zmiany jego stężeń w płynie zewnątrz i wewnątrzkomórkowym co skutkować może nawet zatrzymaniem akcji serca.
Aby w prosty sposób wytłumaczyć czym jest blaszka miażdżycowa i dlaczego EDTA nie może być skuteczne trzeba wyobrazić sobie dwie sytuacje:
- Sęk w drewnie – jest to model blaszki miażdżycowej – znajduje się on w obrębie kawałka drewna tak samo jak blaszka miażdżycowa znajduje się w głębi ściany naczyniowej,
- Brud na powierzchni drewnianego parkietu – cokolwiek co przykleiło się do powierzchni parkietu łatwiej bądź trudniej może być z niego usunięte poprzez czyszczenie
Gdy już sobie wyobraziliśmy sęk i brud to musimy zdać sobie sprawę, że blaszka miażdżycowa przypomina raczej sęk niż brud. Znajduje się ona w głębi ściany naczyniowej. Działania polegające na „czyszczeniu” mogłyby pewnie być skuteczne w przypadku brudu ale nie będą odnosiły praktycznie żadnego rezultatu na nasz modelowy sęk.
Wniosek : „Nie da się wyczyścić sęku myjąc powierzchnię parkietu”.
Gdy już pobudziłem Państwa wyobraźnię tym stolarskim modelem miażdżycy muszę jeszcze dodać kilka faktów. Wysycanie blaszki miażdżycowej jonami wapnia jest jednym z zejściowych (a zatem końcowych) etapów tworzenia blaszek w naszych naczyniach (6-ostatni etap tworzenia blaszki). Wlewy z EDTA (chelatacja) w żaden sposób nie działają na wszystkie poprzedzające zjawiska: uszkadzania śródbłonka naczyniowego, indukcji stanu zapalnego w ścianie naczynia, wnikania w głąb ściany komórek zapalnych oraz nacieczeń cholesterolowych, apoptozy, aktywacji krzepnięcia, neowaskulogenezy.
Co najważniejsze z punktu widzenia oczekiwań każdego człowieka to fakt, że do powikłań chorobowych związanych z miażdżycą najczęściej dochodzi w skutek pękania „miękkich” i niestabilnych blaszek miażdżycowych – a więc blaszek, które w swym rozwoju są przed fazą wapnienia !
Podsumowując: nawet jeśli wlewy z EDTA nie spowodują uszczerbku na Państwa zdrowiu to obecnie nie dysponujemy danymi dokumentującymi ich korzystny wpływ na zmniejszenie ilości powikłań związanych z miażdżycą. Zatem nie przestrzeganie zaleceń kardiologa dotyczących profilaktyki oraz leczenia ze względu na ufność w „czyszczenie żył” może zwiększyć ryzyko dla Państwa zdrowia i życia.
